Τσαρλίνο, Τζοζέφο

(Zarlino, Κιότζα 1517– Βενετία 1590). Ιταλός θεωρητικός της μουσικής και συνθέτης. Σε ηλικία είκοσι ετών έγινε φραγκισκανός μοναχός και τελειοποίησε τις μουσικές του σπουδές με τον Βίλαερτ στη Βενετία, όπου εγκαταστάθηκε το 1541. Αφού απέκτησε γρήγορα φήμη για τις λαμπρές συνθέσεις του και τις θεωρητικές του γνώσεις, το 1565 διορίστηκε διευθυντής της χορωδίας στη βασιλική του Aγίου Μάρκου της Βενετίας. Δάσκαλος του Βιντσέντσο Γκαλιλέι, τον οποίο είχε έπειτα αντίπαλο, αλλά με τον οποίο συμμεριζόταν πάντα την ιδέα ότι ο κόσμος είχε γραφεί σε «μαθηματική γλώσσα», ο Τ. κατέλαβε εξαιρετική θέση στη διαμόρφωση της νεότερης μουσικής, με το ξεπέρασμα των τρόπων που είχαν κληρονομηθεί από την αρχαιότητα και με την υιοθέτηση της μείζονος και ελάσσονος κλίμακας, πάνω στις οποίες βασίστηκε το τονικό μουσικοθεωρητικό σύστημα της δυτικής Ευρώπης. Στις συνθέσεις Αρμονικοί θεσμοί (1558) και Αρμονικά θεωρήματα (1571) υποστηρίζει την αρχή της αριθμητικής και αρμονικής διαίρεσης των διαστημάτων. Η επιστημονική αυτή αντιμετώπιση των μουσικών ζητημάτων ήταν αποφασιστική για τη νεότερη αρμονία και την αντίστιξη. Από το πλούσιο συνθετικό έργο του μένουν μόνο λιγοστά δείγματα σε μερικά μοτέτα και στις Modulationes (1566) για έξι φωνές. Ο Ιταλός συνθέτης Τζοζέφο Τσαρλίνο.